Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Więcej informacji w naszej polityce prywatności.
Najważniejsze informacje, m.in. jak załatwić sprawę w NFZ, gdzie się leczyć.
Pacjenci, co do których istnieje podejrzenie nowotworu lub u których stwierdzono już występowanie nowotworu, mają szczególne uprawnienia w dostępie do szybkiej diagnostyki i leczenia.
Choroby onkologiczne charakteryzują się najczęściej dużą dynamiką zmian i szybko postępującym procesem nowotworowym. Dlatego pacjenci, co do których istnieje podejrzenie nowotworu, mają szczególne uprawnienia
w dostępie do szybkiej diagnostyki i leczenia. Zapewnia to im realizacja tzw. Szybkiej Ścieżki Onkologicznej.
Jeśli lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, na podstawie wykonanych badań uzna, że istnieje podejrzenie choroby nowotworowej i konieczne jest skierowanie pacjenta do określonego specjalisty, wydaje kartę diagnostyki
i leczenia onkologicznego, tzw. DiLO.
Karta ta należy do pacjenta, zastępuje skierowanie i dokumentuje cały proces diagnostyki i leczenia.
Kartę DiLO może wystawić także lekarz innej specjalności niż ten przyjmujący w POZ.
Zadaniem lekarza specjalisty w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej jest potwierdzenie lub wykluczenie nowotworu. Jeśli okaże się, że pacjent ma nowotwór, specjalista ma obowiązek skierować pacjenta na diagnostykę, która określi jego lokalizację, typ oraz stadium zaawansowania.
Zasadniczo:
Pakiet onkologiczny wymaga, by pacjentem chorującym na nowotwór zajęło się grono specjalistów.
O sposobie i harmonogramie leczenia decyduje konsylium, w którego skład wchodzi onkolog, radioterapeuta, chirurg i radiolog, a w którym może uczestniczyć także psycholog, pielęgniarka bądź inny pracownik medyczny. Konsylium wybiera też tzw. koordynatora, który będzie towarzyszył pacjentowi do zakończenia leczenia. Zadaniem koordynatora jest dostarczanie informacji pacjentowi, wsparcie administracyjne, a także organizacyjne.
Czas na zebranie się konsylium i rozpoczęcie leczenia nie powinien przekroczyć 2 tygodni od dnia zgłoszenia się pacjenta do szpitala.
Pacjent, który trafi do szpitala w trybie nagłym, również może być objęty opieką gwarantowaną przez pakiet onkologiczny. Po postawieniu rozpoznania – przed leczeniem operacyjnym lub po nim - może być skierowany na konsylium
i podlegać dalszym etapom leczenia zgodnie z planem postępowania ustalonym przez konsylium.
Po zakończeniu leczenia koordynator przekazuje dokumentację oraz zalecenia specjaliście, który będzie się zajmował dalej pacjentem. Jeśli ten uzna, że zdrowie pacjenta jest pod kontrolą, pacjent zostanie skierowany wraz
z rekomendacjami co do opieki długofalowej po przebyciu nowotworu do lekarza POZ.